Affirmaties
De vakantie is voorbij. Vandaag brengen ouders hun kroost weer naar school en daar maken ze foto’s van voor op sociale media. De wegen raken weer verstopt met rijverkeer. Wie het zich kan veroorloven gaat vanaf vandaag weer vroeger van huis. Dat beetje extra slaap is weer voorbij, net nu je eraan gewend was geraakt. Het is een van de jaarlijkse cycli op ons kleine eiland. Het heeft de regelmaat van een grote oude klok. Het punt halverwege is bereikt, en we gaan de bocht om op weg naar de gekte van kerst en de ontlading van carnaval en zo is er alweer een jaar voorbij.
Ook zoiets waar je de klok op gelijk kan zetten is dat na een periode van pak hem beet anderhalf tot twee jaar de eerste barstjes zichtbaar beginnen te worden in een regeerperiode. Conflicten die te lang aanhouden, zoals de ruzie tussen de minister van Sport en Lotto Pa Deporte, de integriteitkwesties binnen het ministerie van Transport, de constante botsingen tussen de minister van Onderwijs en docenten, de domme pech van de minister van Justitie met al die ontsnappingen uit het KIA, de minister van Infrastructuur die maar geen compromis wil sluiten over afvalverwerking en maar koppig blijft vasthouden aan de bouw van een afvalverbrander waarvan inmiddels duidelijk begint te worden dat het niet de beste oplossing is, de begrotingsafspraken met Nederland die om te beginnen onmogelijk nagekomen kunnen worden, maar waar we ons dus wel aan hebben gebonden. De kortzichtigheid van de partijcollega’s in de Staten, waardoor toezicht door het CAft wordt vervangen door nog strenger toezicht door de staatssecretaris. En er is nog meer onweer op komst. De vakbonden beginnen steeds harder te roepen om indexering. De Rijksministerraad komt binnenkort bijeen en ook nu weer wordt gezegd dat een aanwijzing in de lucht hangt. En op een gegeven moment beginnen mensen zich af te vragen of er nog schot zit in die integriteitskamer, de komst van een ombudsman, het goed doorvoeren van de belastinghervormingen en E-government.
Met feitelijk nog een jaar te gaan (want in het vierde jaar wordt niet geregeerd maar campagne gevoerd) heeft dit kabinet het zwaar te verduren. The honeymoon is over, zoveel is duidelijk. Een van de paar lichtpuntjes aan de horizon voor hen is dat de oppositie maar niets van de grond kan krijgen, omdat ze nog steeds niet doorhebben dat niemand hun oude koppen meer wil zien. Maar veel meer dan dat is er niet voor team Evelyn. Ik kan me daarom wel voorstellen dat de premier dan maar, als een soort van online affirmatie, gaat posten wat wel goed is gegaan tot nu toe en de Sasakiweg feestelijk wordt omgedoopt tot Avenida Nelson Oduber. De vakantie is voorbij, but the show must go on.
